3 eylül

Oyy blogum. Uykum var çok. Bursa bölge müdürümüz ve bölge personelinden oluşan 8 kişilik bir grubu misafir ettik. İftara geldiler bize, iftardan sonra dolaştırdık, işyerimizi gösterdik bol bol fotoğraflar çekildik. İyi geçti, benim tek sıkıntım konuşamamak, çekingen durmak, sus pus oturmak:) Nedense açılamıyorum hemen belki küçük bi yerde yetişmiş olmanın verdiği bi durum soru soramıyorum konu açamıyorum hemen. Onlar sorarlarsa konuşurlarsa ancak öyle cevaplayabiliyorum. Kendimi ait hissedemiyorum o ortama, sıkılıyorum falan..Telefonda ve e-maillerde gösterdiğim -onların söylediğine göre- pozitif enerjili ve esprili halimi yüz yüze iken yansıtamıyorum. Bakalım nereye kadar sürecek bu çekingenlik bendeki.. Neyse memnun kaldılar patronum gayet iyi ağırladı memnun olmuş olucaklar ki giderken bana öyle güzel sarıldıki kızlar mutlu oldum, samimiyetlerini hissettim..İyi insanlar hepsi işlerinde başarılılar..Öyle işte..Eve geldim şimdi şansımada bu gece ben yokken babannem halam ve amcamlar gelmiş. Ağır misafirler var yani bu gece bizde:) Zira ninem en son abim evlendiğinde gelmişti yıl 2000 di:)) Amcam halamla ikisini almış gelmiş çok sevindik.. Ninem ablamı tanıyamamış beni sormuş pek ilgilendi benle:)) Otur yat uyu diyip durur.. Yattı şimdi herkes..Bende bi buraya yazıvereyim dedim bunları unutmadan:) şimdilik iyi geceler.öpüldün blogcazım;) (ninem sesleniyor blog yat gari yat gözleni bozar enki:D)