17 Eylül 2009 Perşembe

yalnızsındır, kimseye anlatmak istemezsin, anlatsanda anlamazlar, seni ağlatana kadar bağırır küfreder adam sen lafı yer yer oturursun, kimsenin umurunda olmazsın, ağlamaktan nefret edersin ama engel olamazsın, diğerlerine karşı grip numarası yaparsın, kızarmış gözlerinle kimseyle göz göze gelmemeye, ağlak ses tonunla da konuşmamaya çalışırsın, bitkin, üzgün ve yorgunsundur, dilin damağın kurumuştur, gitmek istersin, "iş hayatı ve kadınlar" bunu sorgularsın..hayat enerjini bir anda puff ediverirler... her işin ucu paradır.. çok canımı acıtarak söylüyorum bunu evet...

4 yorum:

absalom dedi ki...

artık kısa cümleler kurma...

uzun uzun cümşeleler kur.


kendi adıma böle istiyorum.


:)

absalom dedi ki...

ne haddimeyse :)))

Bâd-ı Sabâ dedi ki...

Biz askerdeyken, aynen bu tarz cümleler kurardık Yuri, kendi iç dünyamızda.

Aklıma askerde geçirdiğim zor mu zor günler geldi. Şimdi özlüyorum o günleri, her ne kadar tekrar yaşamak istemesem de.

O zamanlar yediğimiz bir dilim kuru ekmeğin bile tadı başkaydı.

İnşâ Allah, sen de bir gün öyle mutlu olursun ki; şu günlerini neşeyle gülerek ve hatta belki özlemle yâdedersin.

Acı unutulmuyor, mutluluk gibi kolay. Hem acının verdiği dersi vermiyor, hiç bir mutluluk.

İşte öyle bir şey.

yuri dedi ki...

@absalom peki:P

@Sevgili Kazım Mızrak, çok haklısınız, acıların verdiği tecrübe olgunlaştırıyor insanları..Allah taşıyamıycamız yüklerle imtihan etmesin yeter ki..
bu arada blogumda yorumlarınızı görmeyi özlemişim sağolunuz:)
iyi bayramlar.