5 Kasım 2009 Perşembe

sabah sabah

Günaydın blog. Babam ortalıkta yoktu bu sabah bir altınlar köyüdür gidiyor bakalım hayırlısı. Ben de kahvaltımı yapıp çıktım dışarı, araba bekliycem elimde ne vardıysa artık çöp varilinin başına geldim elimdekini atarken bide ne göriyim benim lise yıllarıma ait bi klasör... Merakla elimi uzatıp kapağı açtığımda oda ne bilgisayar sertifikam...gerisini kurcalayamadım:/ panikledim ablam karşıdan cama çıktı noluyo diye koş gel dedim o geldi annemi çağırdı sonra biz merakla çöpün başında çöp karıştırıyoruz, bunu gören abim noluyo diye geldi..evet çöp varili başında buluştuk sabah sabah:)(domuz gribi olmayız di mi:P) babam ne buluyosa atmışşş içinden bi sürü fotoğraflar vs. çıktı...o sırada da çöpçüler gelmesinmi:) bugün almayın yarın alın dedik:) Evde kalabalık yapmasın diye fırının önüne konulmuş şeylerin hepsini atmış gitsin. aklıma bi kaygı düştü benim şimdi!! günlüklerim kayıpp:'( babamın eline geçmemeli hayır olamaz:) okumadan çöpe atarsa iyide ama ya okursa:P hakkınızı helal edin:))

2 yorum:

seyrüsefer dedi ki...

Tehlike çanları yuri içn çalıyor :)
Hayır o günlükleri hep yazarız, hep okunma korkusu vardır ve ne kötüsü ki hep de birileri tarafından okunur. Ama tabi o birileri grubunda babaların olması daha ayrı bir boyut :p

yuri dedi ki...

:)) evet yaa..
ama neyseki bulundu günlüklerim:P
Okudum, çok komik şeyler yazmışım:)
o anları hatırlamak çok zor olmuyor aslında sadece hatırlatıcak bişiler lazım..
ne salakmışım:))